تو دل آرامی مرا

بر فلک نگرم ستم من نمایش پیداست ، لکن

                                                تو دل آرامی مرا

دشمن با زخم زبان زند شمشیر بر من لکن

                                                تو دل آرامی مرا

تیر نا پیدا آیدم خورد بر سر من ، لکن

                                                تو آرام جانی مرا

مار دوزخ آیدم نیش ها بر جگر من ، لکن

                                                تو دوا دانی مرا

گرگ شاهی زوزه کشد بر آزادی من ، لکن

                                                 توتنها خاقانی مرا

روز و شب  به راهت چشم در چشم آسمان ، لکن 

                                                تو تنها کاردانی مرا

روز و شب زخم زنم بَر بر پیکر عدو ، لکن

                                                تو تــوانی مــرا

 گریزان نشوم زپیر و زخم روزگار ، لکن

                                                تو جـوانـی مرا

پیکر اهرمن شد چاک ، آفرین ای یار من

                                                تو جانانی مرا

باز آمدم بر نادانی خود بی گمان نا دانسته من

                                                تو نگرانی مرا

باز آیم برسر کـوی شیریــنـت و همـچنــان

                                                تو مهربانانی مرا

با تو با کو لاک جنگم ، بی تو پیرَم ، مرده ا َم

                                                تو جان پناهی مرا

فلک باز هم زخم زند ، گویی نگری ، گویم

                                                تو شنوای آهی مرا .

4/1/1385خورشیدی .


پیش از پارسی نویسی 


تو دلارامی مرا

بر فلک می نگرم ظالمم پیداست لیک

تو دلارامی مرا

عدو با زخم زبان زند شمشیر بر من

تو دلارامی مرا

تیر غیب می آید می خورد بر سر من

تو آرام جانی مرا

مار بر رخ آیدم، نیش ها بر جگرمن

تو مرهم دانی مرا

گرگ و دیو سلطنت می کشد زوزه بر من

تو تنها خانی مرا

روز و شب با انتظار، چشم در چشم آسمان

تو کاردانی مرا

روز و شب زخم ها زنم بر بر پیکر عدو

تو توانی مرا

سال ها گریزان نشوم از مکر زمان

تو جوانی مرا

پیکر صد اهرمن شد چاک چاک ، آفرین ای یار من !

جان جانانی مرا

سوی جهل باز آمدم ، بی گمان نادانسته ام

تو نگرانی مرا

با تو با کولاک در جنگم ، بی تو پیرم ، مرده ام

جان پناهی مرا

هفت فلک زخمم زند ، نگری و گویمت

شنوای آهی مرا

تو دانی و من دانم این سخن هایم و این

تو آرامش جانی مرا

 

از آن بالا بیا پایین

 

 

از آن بالا بیا پایین

 

<< از آن بالا بیا پایین

از آن بالا بیا پایین >>

 

منم آن کودک تازه

منم نوزاد نو زاده

از سوی خدا

بانگم زدی

 آمدم

 

با یاد خدا

در آسمان هستم

 

با یاد خدا

بر زمین آیم

 

با دانش بی پایان هستی

سویت می آیم

 

از سوی خدا

با یاد خدا

با دانش خدا

سوی تو می آیم

 

لیک

 

تو از من می خواهی

تو می کوشی

پافشاری می کنی

افتخارت می دانی

مرا همچون دیگران

از آن دانش جدا سازی

از اوچ برگیری

جدا سازی

و بر زمینم آری

 

مشغول عادت ها و تشریفات

سبقت در سرایت کردن آفات

دروغ و تهمت و تزویر و حیله

سلطنت ، ظلم و شرک و کینه

 

تو با این کارهایت

انگار که می گویی :

 

<< از آن بالا بیا پایین

از آن بالا بیا پایین >>

 

انگار می گویی :

 

<<  جدا شو ز نیکی ها

دور شو ز پاکی ها

بگریز از دانش

بشتاب به سوی پلیدی ها

نزدیک آلودگی ها

پناه بر بر جهالت >> .

 

۱۳۹۸/۲/۳

۵:۱۰

باز اشتباه کردی

باز هم اشتباه

 

باز هم تو

با جرقه ای ،نگاهی

واژه ای ، گپ کوتاهی

نمایی یا ندایی یا آهی

به شور می آیی

پر می شوی

پر می کشی

با چشم های پر شوری

سرمستی

پر گویی

برمی خیزی

بر اوچ آسمان واژگان

 پرواز می کنی

می گویی و می گویی

پر می کشی و پر می کشی

خوش و پیروز می شوی

خوش و پیروز می انگاری

می تازی و می تابی

می گویی و بی تابی

 

لیک

 

نمی دانی

نمی بینی

شور و تاب و خوش سخن تو

بر دوست و آشنا

بی ارزش و بی نا

است و بی معنا

از اوج به زیر آیی

خاموش فرود آیی

با نگاه سردی

نوا یا آهنگ ناسویی

 

درمی یابی

 

باز اشتباه کردی

نادوست سخن گفتی

ناآشنا سخن گفتی

ناآرام سخن گفتی

 

باز اشتباه کردی

 بر واژگان تاختی

دیده آشکار ساختی

اندیشه نشان دادی

بر کسی که درنمی یابد

سخنت

واژه واژه ات

دریافت و اندیشه

تک تک دمش هایت

یک یک سوهش هایت

 

باز اشتباه کردی

زبان باز کردی

اندیشه بازگو کردی

راز دل باز گشا کردی

توشه ی گشودی

یکرنگی نشان دادی  .

 

باز اشتباه کردی

باز اشتباه کردی

 

هر بار چنین شد

هر بار چنین شود

 

باز اشتباه کردی

باز اشتباه می کنی .

 

۱۳۹۸/۲/۳

۱:۱۴

 

سروده ی نو من

تازه ترین سروده ی نو من درباره ی مراسم احیاء


احیاء

 


پژواک خروشان

پژواک خروشان

تازه ترین سروده ی نوی من هست که همین دیروز سروده ام

سه برگه هست که با پرونده ی پی دی اف این جا گذاشته ام

امیدوارم که خوش تون بیاد 

پژواک خروشان